Rozwój amerykańskich karabinów samozaładowczych i automatycznych w USA po ii wojnie światowej

XX. wiek to okres wielkich konfliktów, zapoczątkowanych I wojną światową, kontynuowanych bardziej tragiczną II wojną światową i kulminujących długotrwałymi napięciami między zachodnimi i wschodnimi mocarstwami w postaci tzw. zimnej wojny, która trwała do 1991 roku. Co gorsze, całego światu kilkakrotnie dotknął poważny kryzys gospodarczy. Konflikty więc trwały i mocarstwa rywalizowały również w rozwoju różnych broni. W przypadku, że jedno mocarstwo wprowadziło na rynek przykładowo nowy karabin, drugie wkrótce odpowiedziało w postaci własnego nowego karabinu. USA jako mocarstwo nie mogło pozostać w tyle.

KARABIN M1 CARBINE

M1 Carbine to lekki karabin samozaładowczy skalibrowany do amunicji .30. Rozwój tej broni miał miejsce w latach 1938-1941, ale do arsenału amerykańskiego wojska trafił dopiero w 1942 roku. Do obiegu wprowadzono około 6 milionów takich karabinów. Swoją bojową podróż, więc rozpoczął w drugiej połowie walki, ale w mniejszym stopniu pojawiał się również w późniejszych konfliktach wojennych (Korea, Wietnam). Prędkość wylotowa pocisku osiąga około 600 m/s i zasięg efektywny wynosi około 270 metrów. Standardowo jest wyposażony w magazynek o pojemności 15 lub 30 naboi. Pojawiło się również kilka innych odmian tego karabinu, takich jak model M2, który strzelał w trybie full-auto. 

KARABIN M14

Model M14 to karabin samopowtarzalny z możliwością strzelania w trybie automatycznym, który jest skalibrowany na amunicję 7.62 x 51 mm. Został zaprojektowany w 1954 roku i do arsenału wojska amerykańskiego trafił 1959 roku. Wyprodukowano około 1.3 milionów sztuk. Uczestniczył w dużym stopniu w wojnie w Korei i w mniejszym stopniu również w wojnie w Wietnamie. Prędkość wylotowa pocisku osiąga około 850 m/s i zasięg efektywny wynosi około do 800 metrów. Standardowy magazynek ma pojemność 20 naboi.

KARABIN M16

Model M16 reprezentował w swoim czasie zupełnie nową koncepcję, znacznie nowocześniejszą niż poprzednicy tego karabinu. Często był oznaczany jako pistolet maszynowy, ale prawidłowe określenie to karabin szturmowy, ponieważ nie używa amunicji pistoletowej, ale amunicję karabinowego kalibru 5.56 x 45 NATO. Do dziś ta amunicja jest uważana za standardową amunicję karabinową broni krajów członkowskich NATO. Karabin M16 został wprowadzony do arsenału wojska amerykańskiego w 1963 roku. Był szeroko stosowany w wojnie w Wietnamie, gdzie walczył ze swoim wschodnim konkurentem, legendarnym radzieckim karabinem AK 47 (Kałasznikow). Prędkość wylotowa pocisku osiąga około 950 m/s i zasięg efektywny wynosi do około 800 metrów. Oczywiście może strzelać zarówno w trybie automatycznym, jak i samozaładowczym. Standardowo jest karabin wyposażony w magazynek o pojemności 20 lub 30 naboi. Od 1997 roku model M16 został zastąpiony zmodernizowanym modelem M4.